تو چندان دوری که نمی شود ترا به اغوش کشید
و چنان در عرشی که زیر پایت را نمیبینی
و فقط به کارهای روز مرهات می پردازی
میدانم هیچ وقت به هیچ کس و هیچ چیز نیازی نداشتی
جز به کاغذ رول برای سیگارت
چگونه تو میتوانی انچه را که نداری بدهی
و داری سعی میکنی به مقام اول برسی
و بدون اینکه قطره ایی عرق بریزی به همه چیز پایان می دهی
به مغز خالیت خوراک میدهی
با ظرفی از ابکشت
شروع میکنی با خودت بازی کردن
در محل استراحتت بیشتر تفریح میکنی
از اشنایی با تو خو شحالم اما باید راه خودم را بروم
دوباره این جا را ترک خواهم کرد برای این که بیهوده در انتظار ماندم
منتها تو انقدر خود پسندی که
اگر من بگویم که قلبم ازرده شده است
بسان استعارهای خفت اور به نظر خواهد رسید
برای همین است که دیگر ان را تکرار نمیکنم
ترجیح میدهم سوپم را با چنگال بخورم
یا در نیو یورک تاکسی برانم
برای این که حرف زدن با تو بسی دشوار است
پس برای چه است هدر دادن تمام کلماتم
اگر گفتن أی کلمات به تو همانند یا شاید بدتر است
یاسین به گوش خر خواندن
شرط میبندم تو کسی مثل خودت پیدا خواهی کرد
زیرا برای هر پایی کفشی وجود دارد
ارزوی موفقیت برایت میکنم اما من کار های دیگری برای انجام دادن دارم